μάκκος

ο (Α μάκκος)

ανόητος, γελοίος, βλάκας

αρχ.

ο κεντρικός ήρωας, ο γελωτοποιός ενός είδους ρωμαϊκής κωμωδίας με βωμολοχίες, τών λεγόμενων Ατελλανών δραμάτων, ο οποίος υποδυόταν τον κτηνώδη, τον αδηφάγο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. επίθ. maccus «παράφρων, ηλίθιος», πιθ. < μακκοῶ*].